Taras wentylowany – na gruncie, na woreczkach, na papie

Taras wentylowany na woreczkach bądź innych elementach dystansowych to konstrukcja szybka w wykonaniu i niegenerująca wysokich kosztów. Taras ze szczeliną wentylacyjną jest z reguły dużo trwalszy niż układy niewentylowane.

Taras podniesiony wentylowany chroni warstwę przeciwwilgociową płyty konstrukcyjnej przed destrukcyjnym wpływem wody zalegającej w szczelinach pod pokryciem. Uformowana przestrzeń pod wykończeniem jest strefą, w której można ukryć potrzebne instalacje.

Taras wentylowany na woreczkach

Taras wentylowany na woreczkach to nic innego jak płyty tarasowe ułożone na workach wypełnionych zaprawą. W celu zapewnienia równomierności przekazywania obciążeń punktowe podpory w formie worków powinny znajdować się dokładnie w miejscu styku czterech naroży sąsiadujących płyt. Pojedyncze elementy wykończenia tarasu układa się w takim przypadku z zachowaniem szerokości przestrzeni odpowiadającej grubości krzyżyka do płytek pomiędzy sąsiadującymi płytami. Dzięki tak utworzonej szczelinie możliwe jest odprowadzenie wody opadowej z powierzchni tarasu.

Wykonanie tarasu wentylowanego na woreczkach uchodzi za stosunkowo szybkie i tanie, jednak wymaga cierpliwości i staranności podczas układania kolejnych płyt na podporach, ponieważ dość trudno jest osiągnąć idealne wypoziomowanie czterech worków z zaprawą podpierających pojedynczą płytę. Użycie do tego celu gumowego młotka naraża z kolei podpory i płyty na pęknięcia. Taras wykonany z worków musi przez kilka dni równomiernie osiadać pod własnym ciężarem, a zaprawa w ich wnętrzu musi stwardnieć i nabrać odpowiedniej wytrzymałości. Z tego względu nie można rozpocząć użytkowania powierzchni bezpośrednio po ułożeniu.

Ogólnie rzecz ujmując, taras na woreczkach nie jest najtrwalszym rozwiązaniem w porównaniu do innych metod wykonywania tarasowych konstrukcji wentylowanych. Jego podstawowe wady to:

• podatność na nierównomierne osiadanie powodujące nierówności na powierzchni;
• stopniowa utrata stateczności przez podłogę tarasu wywołana postępującym klawiszowaniem się sąsiadujących płyt;
• podatność woreczków z zaprawą na pękanie, co sprawia, że wypełnienie dostaje się do szczeliny wentylacyjnej, a worek z zawartością przestaje pełnić funkcję punktowej podpory.

Taras wentylowany na papie na wspornikach

Taras wentylowany na papie na wspornikach opiera się na specjalnych dystansach, które oddzielają warstwę przeciwwilgociową płyty nośnej od wykończenia w formie desek lub płytek. Układy tego typu mogą być wykonywane zarówno na tarasach, jak i nachylonych. Dzięki wspornikom można uzyskać kąt spadku wynoszący nawet 7%.

Wykonując taras wentylowany na papie, w pierwszym kroku należy wykonać warstwę zabezpieczającą płytę przed dostępem wilgoci. W tym celu na jej powierzchni trzeba ułożyć dwie warstw papy na zakład (najlepiej termozgrzewalnej). W kolejnym etapie można już przejść do rozkładania wsporników i układania warstwy wykończeniowej tarasu. Punktowe podpory pod deski lub płyty tarasowe powinny znajdować się, podobnie jak worki z zaprawą, w miejscu styku czterech sąsiadujących ze sobą elementów wykończeniowych. Wsporniki mogą podpierać także liniowe podpory (legary) podtrzymujące elementy wykończeniowe.

Zalety i wady tarasu wentylowanego

Podstawowe zalety tarasu wentylowanego to:

• łatwość wykonania (podczas układania poszczególnych elementów składowych tarasu nie ma konieczności stosowania specjalistycznego sprzętu, a procedurę montażową można z powodzeniem wykonać we własnym zakresie);
• lepsze parametry izolacyjności termicznej w porównaniu do tarasów ze ściśle stykającymi się warstwami;
• możliwość przeprowadzenia potrzebnych instalacji w przestrzeni szczeliny wentylacyjnej;
• możliwość wydajnego odprowadzania wody opadowej (zarówno w sposób powierzchniowy, jak i liniowy), która dzięki temu nie zalega na powierzchni tarasu;
• szybkość montażu, a w razie konieczności również demontażu.

Wady tarasu wentylowanego z reguły ujawniają się w przypadku popełnienia błędów na etapie wykonawstwa. W sytuacji, gdy elementy tworzące nawierzchnię wykończeniową tarasu są podparte w zbyt małej liczbie punktów, może dojść do klawiszowania płyt.

Taras wentylowany ‒ jakie płytki wybrać?

Ze względu na narażenie na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych płytki na taras wentylowany muszą być mrozoodporne. Z uwagi na fakt, że taras wentylowany ma pustą przestrzeń pomiędzy konstrukcyjną płytą a wykończeniem, płytki muszą być na tyle grube, aby nie zostały zniszczone na skutek użytkowania. Format płytek na taras wentylowany powinien zapewnić im wystarczającą sztywność. Warto jednak pamiętać, że im mniejszy wymiar płytek, tym więcej wsporników lub worków z zaprawą do ich podparcia trzeba będzie użyć.