Hydroizolacja tarasu – jak ją zrobić krok po kroku?

Hydroizolacja pod deski tarasowe bądź inny rodzaj wykończenia tarasu wykonanego na płycie betonowej zapewnia trwałość pokrycia i chroni przed rozwojem mikroorganizmów. Zabezpieczenie przeciwwilgociowe ogranicza także możliwość wystąpienia mostków termicznych, jeśli pod tarasem znajdują się ogrzewane pomieszczenia.

Hydroizolacja tarasu zapewnia tej części budynku trwałość. Warstwa przeciwwilgociowa chroni zbrojenie płyty żelbetowej przed korozją, co umożliwia bezawaryjne użytkowanie powierzchni.

Hydroizolacja na taras ‒ dlaczego jest ważna?

Taras jest częścią budynku narażoną na destrukcyjne działanie uciążliwych czynników atmosferycznych. Powierzchnia ta podlega cyklicznemu nagrzewaniu i chłodzeniu, a także zamrażaniu i rozmrażaniu. Usytuowanie tarasu wiąże się także z kontaktem z wodą opadową i zalegającym śniegiem. Nadmierne zawilgocenie konstrukcji tarasowej może skutkować niekontrolowanym rozwojem zagrzybienia i pleśni, a także atakiem korozji, która może prowadzić do niszczenia zbrojenia nośnej płyty. Destrukcja tarasu jest szczególnie niebezpieczna, gdy ta część budynku jest zlokalizowana na którejś z wyższych kondygnacji obiektu.

Hydroizolacja tarasu zlokalizowanego na wysokości chroni ogrzewane pomieszczenia znajdujące pod płytą przed nadmiernym wychłodzeniem na skutek powstania mostków termicznych. W przypadku tarasów położonych na płycie na gruncie warstwa przeciwwilgociowa zabezpiecza konstrukcję i ściany budynku przed podciąganiem wody.

Hydroizolacje tarasów ‒ rodzaje

Hydroizolacja tarasu może być wykonana z następujących rodzajów materiałów:

• hydroizolacja z papy ‒ materiału tworzonego przez osnowę z włókien szklanych lub poliestru i matrycę bitumiczną. Izolacje z papy muszą być wykonywane dwuwarstwowo z przesunięciem pasm o połowę szerokości. Klejenie papy na lepiku wykonuje się na wyrównanej nawierzchni z zachowaniem około 15 cm zakładu pomiędzy poszczególnymi pasami;
  • hydroizolacja z folii budowlanej ‒ materiału na bazie polietylenu wytwarzanego w formie gładkiej lub wytłaczanej. Wyroby o płaskiej powierzchni należy układać w dwóch warstwach ze wzajemnym przesunięciem styków. Pierwsza powłoka powinna być w takim przypadku przyklejona do podłoża. Folię z przetłoczeniami układa się z zakładem, a styki poszczególnych fragmentów dodatkowo uszczelnia się taśmą;
• hydroizolacja z folii z włókniną polipropylenowej ‒ wyrobu będącego ulepszoną wersją tradycyjnej folii budowlanej. Materiał ten może być układany włókniną od spodniej strony na odpowiedniej zaprawie klejowej. Tym sposobem można uzyskać podłoże pod warstwę wykończeniową tarasu. W przypadku gdy folia jest układana włókninową powierzchnią od góry, na warstwie folii budowlanej bez przetłoczeń lub papy można uzyskać warstwę wydajnie odprowadzającą wodę opadową;
• hydroizolacja z masy uszczelniającej ‒ mas powstających na bazie żywic polimerowych lub wytwarzanych jako mikrozaprawy. Wyroby tego rodzaju mogą mieć postać płynnej folii lub specyficznych cementowych zapraw. Izolacja z masy jest powłoką bezspoinową. Takie produkty uszczelniające są nanoszone na powierzchnię za pomocą pacy lub pędzla. Hydroizolacja na bazie mas jest układana dwuwarstwowo, przy czym drugą warstwę najlepiej nakładać w kierunku prostopadłym do pierwszej powłoki. Grubość nałożonej masy z reguły wynosi od 2 do 4 mm.

Hydroizolacja tarasu krok po kroku

Skuteczność hydroizolacji na taras nie zależy od jej rodzaju, ale od poprawności wykonania. Podczas realizacji robót równie ważne co układanie izolacji jest właściwe przygotowanie podłoża. W związku z tym należy zadbać o to, by powierzchnia pod materiał izolacyjny była wyrównana. Jeśli na nawierzchni podkładowej występują znaczne ubytki, trzeba je wypełnić odpowiednią masą naprawczą. Po jej stwardnieniu całą powierzchnię warto zagruntować. Dzięki temu będzie wykazywała jednakową chłonność we wszystkich strefach. Przed rozpoczęciem układania hydroizolacji należy także zamontować szablony montażowe, a ich wnętrze wypełnić zaprawą do napraw. W ten sposób zostanie wyznaczony przebieg miejsc, w których finalnie zostaną zamontowane kształtowniki i elementy narożnikowe. Na tym etapie robót trzeba także wytrasować dokładny przebieg wspomnianych elementów obróbek, a także wywiercić potrzebne otwory. W kolejnym kroku można przejść do układania docelowej hydroizolacji. Prace nad tworzeniem warstwy zabezpieczającej przed wilgocią należy prowadzić zgodnie z wytycznymi odnoszącymi się do konkretnego systemu. W miejscach, w których mają się znaleźć obróbki, warto nałożyć specjalną masę uszczelniającą. Po zamocowaniu profili i narożników (przed stwardnieniem masy), na obróbki należy nałożyć warstwę materiału izolacyjnego i dodatkowo zabezpieczyć taśmą uszczelniającą. Po wtopieniu taśmy można przejść do układania izolacji na pozostałej powierzchni.