Budowa domu jednorodzinnego wiąże się dzisiaj z koniecznością ograniczenia ilości energii niezbędnej do pokrycia zapotrzebowania na ciepło budynków. Definiują ją odpowiednie przepisy, w których można spotkać się z zaostrzeniem dotyczącym wskaźników EP i EK dla budynku.
Narzucony przez dyrektywy unijne kierunek energooszczędnego budowania ma swoje odzwierciedlenie w obowiązujących przepisach budowlanych. Od 2014 r. weszły w życie nowe Warunki Techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Do ich najważniejszych przesłań należy podjęcie działań powodujących obniżenie zapotrzebowania na energię użytkową.
W praktyce oznacza ono, że budowane domy muszą być znacznie cieplejsze niż te, które wznoszono do tej pory. Obecna w nowych Warunkach Technicznych zmiana spojrzenia na energooszczędność oznacza również w przeciągu kilku najbliższych lat wprowadzenie zaostrzeń dotyczących wskaźników EP i EK. Im mniejsza wartość tych współczynników, tym lepsza efektywność energetyczna budynku. Zatem nowo powstające domy muszą mieć nie tylko odpowiednio ciepłe przegrody, ale powinny także spełniać zaostrzone normy dotyczące EP i EK.
Budowa domu – współczynnik EP
Współczynnik EP oznacza ilość energii nieodnawialnej, jaką budynek może pozyskiwać z nieodnawialnych surowców energetycznych, czyli energii zawartej w paliwach i nośnikach takich jak węgiel, gaz czy ropa naftowa. Zaspokojenie potrzeb na energię nieodnawialną odnosi się do konieczności wytworzenia energii niezbędnej do ogrzania i chłodzenia budynku, jego wentylacji, podgrzania wody użytkowej, a także wytworzenia energii niezbędnej do funkcjonowania oświetlenia elektrycznego, sprzętów AGD oraz innych urządzeń elektrycznych określanej jako energia pomocnicza.
Wskaźnik EP dotyczy 1 m2 powierzchni użytkowej podanej w kWh/(m2rok). Obecnie dla budynku jednorodzinnego średnio określa się on na poziomie około 140 kWh/(m2rok). Nowe Warunki Techniczne wyznaczają maksymalne wartości wskaźnika EP poczynając od 2014 r. aż po rok 2021, w którym wejdzie w życie ostatni etap planowanych ograniczeń zużycia energii.
Od 2014 r. w odniesieniu do budynków jednorodzinnych jego wartość może wynosić maksymalnie 120 kWh/(m2rok). Od 2017 r. może on wynosić maksymalnie 95 kWh/(m2rok), a od 2021 r. wskaźnik EP nie będzie mógł przekroczyć 70 kWh/(m2rok). By sprostać tym wymaganiom, zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną budynku będzie kontrolowane już na etapie projektu, w którym są określone mające decydujący wpływ na wartość końcową współczynnika EP – sposób jego ogrzewania i wentylacji.
Budowa domu – współczynnik EK
Współczynnik EK wyraża roczne zapotrzebowanie budynku na energię końcową, jaka powinna być dostarczona, by zapewnić utrzymanie zadeklarowanej w projekcie temperatury wewnętrznej, wentylacji oraz podgrzewania wody użytkowej. W obliczaniu współczynnika EK uwzględnia się straty przesyłowe oraz straty wynikające z przenikania przez przegrody zewnętrzne. Współczynnik EK jest ściśle związany z konstrukcją budynku i mówi nam, ile budynek rzeczywiście zużyje energii. Również wskaźnik EK odnosi się do 1 m2 powierzchni użytkowej wyrażonego w kWh/(m2rok).