Membrany dachowe – rodzaje i zastosowanie

Więźba dachowa jest drewniana, a połacie dachu domu jednorodzinnego najczęściej są ocieplone wełną mineralną. Oba te materiały trzeba chronić przed wilgocią pochodzącą zarówno z zewnątrz, jak i od wewnątrz domu.

We współcześnie budowanym dachu układa się folie dachowe, które skutecznie go chronią przed zawilgoceniem. Inne folie układa się pod pokryciem dachowym, inne zaś pod suchą zabudową poddasza z płyt gipsowo-kartonowych. Dzięki osłonom z obu stron dach może być skutecznie chroniony przed wilgocią.

Membrana dachowa

Membrana to wysokoparoprzepuszczalna folia wstępnego krycia (w skrócie FWK), którą umieszcza się na konstrukcji dachowej, zazwyczaj bezpośrednio na krokwiach lub wiązarach dachowych, jeśli więźba jest prefabrykowana. Membrana dachowa chroni przed zawilgoceniem, które ewentualnie może dostać się pod pokrycie dachowe (np. z wody opadowej czy śniegu wciskanymi przez wiatr pod pokrycie dachowe) lub wodą, która skropli się na jego spodniej powierzchni. Ewentualna woda, która znajdzie się w tym miejscu, po prostu spłynie po membranie do rynien, nie zawilgacając wnętrza dachu, czyli drewnianej więźby i ocieplenia.

W dachu, w którym zastosowano membranę dachową, potrzebna jest szczelina wentylacyjna pod pokryciem dachowym. Kanały wentylacyjne powstają między kontrłatami, przez które mocuje się membranę do krokwi. Na kontrłatach umieszcza się łaty, a na nich pokrycie, np. z dachówek. Żeby wentylacja pokrycia była możliwa, konieczne są otwory wlotowe na dole dachu – w okolicy okapu i wylotowe – które najczęściej znajdują się w kalenicy (jeśli dach ma kalenicę) czy grzbietach dachowych.

Membrana może być dosunięta do ocieplenia, ponieważ bardzo dobrze przepuszcza parę wodną – 700-3000 g/m² w ciągu doby, co odpowiada współczynnikowi oporu dyfuzyjnego S_d mniejszemu niż 0,5 m.

Membrana dachowa jest wyprodukowana z polietylenu lub polipropylenu, dzięki czemu jest lekka. Najczęściej ma budowę warstwową, gdzie zewnętrza warstwa pełni dodatkowe funkcje, np. chroni przed długotrwałym, niszczącym działaniem promieni UV (niektóre membrany mogą czekać na zasłonięcie docelowym pokryciem nawet rok). Membrany dachowe różnią się między innymi stopniem przepuszczania pary wodnej, wytrzymałością na rozerwanie, odpornością na temperaturę. Rynek membran dachowych jest bogaty, oferta dotyczy zarówno materiałów uniwersalnych, jak i takich o wyspecjalizowanych właściwościach.

Ważne jest także prawidłowe ułożenie membrany, z odpowiednim zakładem, którego wykonanie ułatwiają odpowiednie nadruki na produkcie, gdzie zaznaczone są szerokości zakładów. Nadruk informuje też o tym, która strona membrany jest wierzchnia (nadruk ma się znaleźć na górze).

Niskoparoprzepuszczalna folia wstępnego krycia

Folie dachowe to głównie membrany, czyli produkty wysokoparoprzepuszczalne. Oprócz nich na rynku można znaleźć folie niskoparoprzepuszczalne. Układa się je tak, by w dachu powstały dwie szczeliny wentylacyjne.

Zależnie od sposobu wentylacji dachu, stosuje się folie o niskiej paroprzepuszczalności lub membrany dachowe wysokoparoprzepuszczalne.

Układa się je na krokwiach w dachach wentylowanych, w których są dwie szczeliny. Pierwsza szczelina znajduje się pod pokryciem, tak samo jak to jest w przypadku dachu, w którym jest membrana, druga zaś musi być zostawiona między folią dachową a ociepleniem (ocieplenie nie może dotykać folii o niskiej paroprzepuszczalności).

Folie o niskiej paroprzepuszczalności przepuszczają do 25-80 g/m² w ciągu doby, co odpowiada współczynnikowi oporu dyfuzyjnego S_d 0,5-100 m. Są to mocne folie z siatką z tworzywa sztucznego albo tkaniną.

Membrany na sztywne poszycie

W niektórych dachach potrzebne jest sztywne poszycie z desek lub płyt drewnopochodnych. Dawniej sztywne poszycie pokrywano papą. Obecnie dostępne są odpowiednie folie, które można układać na sztywnym poszyciu. Folia na sztywne poszycie to zazwyczaj materiał wysokoparoprzepuszczalny, czyli membrana bardziej odporna na rozerwanie. Na sztywnym poszyciu z desek można również ułożyć folię o niskiej paroprzepuszczalności, jeśli pozostawi się pod nim szczelinę wentylacyjną.

Jeśli sztywne poszycie jest z płyt OSB, układa się na nim membranę (czyli folię o wysokiej paroprzepuszczalności) i dodatkowo zostawia pod poszyciem szczelinę wentylacyjną.

Folie paroizolacyjne

Oprócz folii wstępnego krycia w dachu układa się również folię paroizolacyjną. Takich produktów jest na rynku dużo, mają one różne właściwości. Podstawowa paroizolacja to folia polietylenowa lub polipropylenowa o wysokim współczynniku dyfuzji pary wodnej – S_d wynoszącym od kilkudziesięciu do ponad 100 m. Paroizolacja może też mieć zmienny opór dyfuzyjny. Wtedy składa się z kilku warstw o różnych właściwościach, zależnie od panującego ciśnienia powietrza. Dzięki temu dopasowuje przepuszczanie pary zależnie od pory roku, np. latem jej współczynnik S_d wynosi do 0,25 m, zimą zaś 30 m.

Paroizolacją osłania się ocieplenie od strony poddasza. Paroizolacja może być metalizowana i wtedy poprawia nieco termoizolacyjność poddasza. Zamiast folii z cienką warstwą metalu można zastosować folię – ekran termoizolacyjny, która w pewnym stopniu chroni przed ucieczką ciepła zimą oraz przegrzewaniem się wnętrz latem.