Jak przygotować zaprawę tynkarską?

Dawnej na budowie robiono tynki wapienne lub cementowo-wapienne, przygotowując je ze składników w odpowiednio dobranych proporcjach. Obecnie mamy różne gotowe mieszanki tynkarskie, które wystarczy połączyć z wodą.

Na współczesnych budowach sprawdzają się fabrycznie przygotowane tynki do nakładania ręcznego oraz maszynowego – cementowo-wapienne lub gipsowe. Producenci określają, na jakich podłożach mogą być stosowane i jak powinny być przygotowane. Zaprawy tynkarskie dostępne są w wersji gotowej, suchej mieszanki, którą trzeba rozrobić w odpowiedniej proporcji z wodą.

Kiedy tynkować?

Nakładanie tynków wewnętrznych najlepiej przeprowadzić po kilku miesiącach od wymurowania ścian, ze względu na osiadanie murów. Nie tylko stan surowy budowy musi być zakończony, ale też powinny ułożone wszelkie instalacje.

Prace tynkarskie można prowadzić w temperaturze od 5 do 25 stopni Celsjusza. W praktyce jednak przyjmuje się, że temperatura otoczenia i podłoża nie powinna być niższa niż 10 stopni Celsjusza. Jeśli chodzi o temperaturę, należy wybrać taki czas, żeby przez kilka dni (a nie tylko w momencie tynkowania) temperatura nie spadała poniżej 5 stopni Celsjusza, a na pewno, żeby nie było przymrozków. Jeśli tynkowanie będzie przeprowadzane podczas upałów, należy zadbać, aby tynki podczas wiązania i twardnienia były zwilżane wodą, co pozwoli ochronić je przed zbyt szybkim wysychaniem. W trakcie wysychania tynku należy zapewnić dobrą wentylację pomieszczeń.

Jak przygotować zaprawę cementowo-wapienną?

Obecnie zamiast samodzielnego dobierania składników do tynkowania ścian wykorzystuje się gotowe suche mieszanki tynkarskie – wystarczy je jedynie rozrobić z odpowiednią ilością wody. Zaprawa tynkarska powinna być przygotowywana dokładnie według wskazówek producenta – zawartość opakowania należy wsypać do odmierzonej ilości czystej wody (proporcje suchej mieszanki i wody muszą być zgodnie z informacjami na opakowaniu zaprawy tynkarskiej).

Czasem, zależnie od warunków atmosferycznych, ilość wody trzeba zwiększyć lub zmniejszyć, ale tu też należy postępować zgodnie z zaleceniami producenta, w przeciwnym razie można obniżyć parametry tynku lub doprowadzić do jego pękania.

Rozrobioną wstępnie zaprawę (do jednolitej masy, bez grudek) należy odstawić na 5 minut i ponownie wymieszać. Zaprawa nadaje się do użycia zaraz po wymieszaniu i należy ją wykorzystać w ciągu mniej więcej czterech godzin.

Jeśli tynku potrzeba mało, do przygotowania zaprawy tynkarskiej wystarczy wiadro i wiertarka z mieszadłem. Jeśli tynkowany będzie cały dom, potrzebne będą betoniarka lub agregat tynkarski.

Jak nanieść tynk cementowo-wapienny?

Do tego, w jaki sposób będzie nakładany tynk, czyli ręcznie kielnią lub maszynowo agregatem tynkarskim, należy dobrać odpowiedni rodzaj suchej mieszanki.

Tradycyjne tynki cementowo wapienne składają się z trzech warstw. Są to obrzutka, narzut i gładź.

Obrzutka jest warstwą, którą narzuca się bezpośrednio na ściany i sufity. Jej grubość wynosi 3-5 mm. Obrzutka to warstwa sczepna, określana również jako szpryc cementowy. Obrzutkę można nanosić ręcznie albo maszynowo. Nie należy jej wyrównywać ani zacierać.

Po wstępnym związaniu obrzutki, ale przed jej stwardnieniem (przyjmuje się, że 1 mm wyprawy schnie dobę) i skropieniu jej wodą nanosi się narzut, który powinien mieć do 20 mm grubości. Nakładanie tynku odpowiedniej grubości uławiają listwy tynkarskie, które mocuje się do podłoża w odstępach co 1,5-2,5 m, które po tynkowaniu się usuwa. Górna powierzchnia listew tynkarskich wyznacza powierzchnię tynku – świeżo nałożony tynk wyrównuje się długą łatą, wykorzystując listwy prowadzące. Ewentualny nadmiar zaprawy zbiera się pacą styropianową lub drewnianą i zebraną masę można wrzucić do naczynia.

Po ściągnięciu nadmiaru zaprawy tynkarskiej należy zatrzeć ją na równo.

Po stwardnieniu narzutu, co może zająć nawet kilkanaście godzin, ściany wyrównuje się gładzią grubości 2-3 mm. Producenci gotowych mieszanek tynkarskich proponują odpowiednie do nich grunty, obrzutki i gładzie.