Stropodach – rodzaje, przekrój, budowa i zastosowanie

Warstwy stropodachu zazwyczaj tworzy płyta żelbetowa oraz odpowiednie materiały izolacyjno-wykończeniowe. W nowoczesnym budownictwie coraz popularniejszy jest stropodach drewniany.

Stropodach żelbetowy zazwyczaj jest wykonywany jako wentylowany lub niewentylowany. Ten element konstrukcyjny można wykonać także jako odwrócony lub zielony.

Czym jest stropodach?

Stropodach jest najwyżej położonym stropem w budynku, który jednocześnie pełni funkcję dachu. Przegroda tego typu często jest określana mianem dachu płaskiego. Należy jednak pamiętać, że każdy stropodach musi mieć minimalny spadek służący odprowadzeniu wody opadowej do zewnętrznego lub wewnętrznego systemu odwodnieniowego.

Jak jest zbudowany stropodach wentylowany (dwudzielny)?

Stropodach wentylowany to układ, w którym finalne pokrycie dachu jest oddalone od pozostałych warstw tworzących przegrodę o odległość odpowiadającą wysokości pustki powietrznej. Powstała w ten sposób pusta przestrzeń zapewnia wydajną wymianę powietrza pomiędzy najwyższą częścią budynku a otoczeniem zewnętrznym, dzięki czemu cząsteczki pary wodnej nie kumulują się pomiędzy warstwami stropodachu. Zewnętrzne ściany ograniczające pustkę powietrzną są wyposażone w odpowiedni układ otworów, przez co zostaje wymuszony obieg powietrza. Stropodach dwudzielny składa się z następujących warstw:

• płyty konstrukcyjnej,
• paroizoalcji,
• izolacji termicznej,
• pustki powietrznej,
• poszycia pod wykończenie,
• pokrycia.

Stropodach niewentylowany a odpowietrzany

Stropodach pełny to przegroda, w której poszczególne warstwy stykają się ze sobą. Na płycie konstrukcyjnej jest rozkładana paroizolacja, na której zostaje umieszczony materiał termoizolacyjny. Finalną warstwą układaną na wylewce dociążeniowej (jeśli zastosowano miękką izolację cieplną) lub termoizolacji jest hydroizolacja (np. dwie warstwy papy).

Stropodach odpowietrzany, inaczej kanalikowy, jest pewną odmianą stropodachu pełnego. W układzie z odpowietrzeniem pod pokryciem znajdują się niewielkie przestrzenie umożliwiające obniżenie ciśnienia cząstek pary wodnej i zapobiegające wybrzuszeniom papy.

Czym charakteryzuje się stropodach odwrócony?

Stropodach odwrócony, jak sama nazwa wskazuje, charakteryzuje się odwróconym układem warstw w odniesieniu do typowych konstrukcji. W układzie tego typu hydroizolacja (papa) znajduje się bezpośrednio na płycie nośnej, a nie jak w pozostałych przypadkach ‒ jako wykończenie. Na materiale bitumicznym jest układany materiał izolacyjny ‒ najczęściej w postaci płyt z polistyrenu ekstrudowanego (styroduru). Kolejną warstwą jest zazwyczaj geowłóknina chroniąca izolację termiczną przed zanieczyszczeniami i nadmiarem wody. Wykończenie stropodachu odwróconego może mieć różną formę, w zależności od preferencji inwestora i założonego sposobu użytkowania. Jako finalne pokrycie można wykorzystać płytki ceramiczne, płyty betonowe, a nawet żwir. Stropodach odwrócony może zostać zagospodarowany również jako zielony. W takim wariancie układ powyżej izolacji cieplnej powinien dodatkowo składać się z:

• warstwy o funkcji ochronnej z geowłókniny;
• warstwy drenującej o grubości około 60 mm ze żwiru lub keramzytu o wielkości ziaren od 4 do 8 mm;
• drugiej warstwy ochronnej z geowłókniny;
• warstwy gruntu organicznego ‒ uprawnego o grubości dostosowanej do założonej roślinności.

Jak wykonać stropodach drewniany?

Stropodach drewniany jest najmniej popularnym rozwiązaniem w odniesieniu do dachów płaskich. Konstrukcję tego typu tworzą drewniane belki o określonej wielkości przekroju poprzecznego, wykonane z drewna o odpowiedniej klasie nośności. Długość pojedynczej belki z drewna litego z reguły nie przekracza 6 m, w związku z czym klasyczne stropodachy drewniane mogą być wykorzystane do przykrycia budynków o maksymalnie takiej rozpiętości. W przypadku większych odległości pomiędzy ścianami zewnętrznymi konieczne jest zastosowanie dźwigarów z drewna klejonego warstwowo. Stropodachy o konstrukcji nośnej z drewna z reguły są wykończone z zastosowaniem żwirowej warstwy dociskowej. W takim wariancie na belkach konstrukcyjnych mocuje się sztywne poszycie (np. z płyt drewnopochodnych), a następnie kolejno układa się paroizolację, izolację termiczną oraz hydroizolację. Ostatnią warstwą w przekroju takiego dachu płaskiego jest warstwa dociskowa ze żwiru. Płaski dach z drewna można wykończyć także z użyciem blachy trapezowej. W takim przypadku na belkach nośnych trzeba zamocować płyty poszycia, a następnie rozłożyć paroizolację. W kolejnym kroku należy zamocować legary i ocieplić całą konstrukcję poprzez ułożenie wełny mineralnej, a następnie ułożyć sztywny podkład i izolację przeciwwodną pod pokrycie. Do tak przygotowanego podłoża trzeba zamocować blachę.