Wytrzymałość gruntu a typ fundamentów. Jak ma się jedno do drugiego?

Wytrzymałość (nośność) gruntu to jego zdolność do przenoszenia obciążeń. Nośność graniczna to maksymalne naprężenie, które może być przenoszone przez grunt bez jego zniszczenia. Z kolei dopuszczalna nośność to naprężenie graniczne podzielone przez współczynnik bezpieczeństwa. Tradycyjne ławy fundamentowe wykonuje się na podłożu nośnym, jednorodnym, o obciążeniu dopuszczalnym równym 150 kPa lub na mało ściśliwym niejednorodnym, o obciążeniu dopuszczalnym równym 200 kPa. Ruszt fundamentowy stosuje się na podłożach słabych, o obciążeniu dopuszczalnym 100-150 kPa. Płyty fundamentowe wykonuje się na gruntach o słabych parametrach geotechnicznych, niejednorodnych, o różnej lub dużej ściśliwości, przy zwierciadle wody powyżej poziomu posadowienia i o obciążeniu dopuszczalnym poniżej 100 kPa.