Odpowiedź eksperta:
Ten rodzaj tynków przeznaczony jest tylko do wnętrz. Można go nakładać ręcznie lub maszynowo, czyli agregatem tynkarskim. W praktyce na nakładanie ręczne wykonawcy decydują się najczęściej, jeśli do otynkowania jest nieduża powierzchnia albo Aranżacja wnętrz ma nietypowy, skomplikowany układ. Ważna jest konsystencja zaprawy przygotowywanej w agregacie z suchej mieszanki i wody. Nie może być ani za gęsta (bo wtedy nie da się jej łatwo rozprowadzić), ani za rzadka (bo spłynie ze ściany). Zaprawę tynkarską należy więc przygotowywać zawsze według zaleceń producenta.
Układanie tynku zaczyna się od sufitu, później przechodzi się do ścian – nanosi się go poziomymi równoległymi pasami, idąc od góry do dołu. Zaprawę rozprowadza się łatą H, zbierając jej nadmiar lub dokładając w miejscach, gdzie jej brakuje. Do wyrównywania wiążącej zaprawy stosuje się łatę trapezową. Ostatnie dwa etapy prac to gąbkowanie i gładzenie. Po wstępnym stwardnieniu tynk gipsowy zrasza się wodą i zaciera pacą gąbkową. Dzięki temu na jego powierzchnię wydobywa się mleczko gipsowe, które umożliwia wygładzenie tynku; rozprowadza się je pacą metalową. Czynności te powtarza się aż do uzyskania idealnie gładkiej powierzchni.
Układanie tynku zaczyna się od sufitu, później przechodzi się do ścian – nanosi się go poziomymi równoległymi pasami, idąc od góry do dołu. Zaprawę rozprowadza się łatą H, zbierając jej nadmiar lub dokładając w miejscach, gdzie jej brakuje. Do wyrównywania wiążącej zaprawy stosuje się łatę trapezową. Ostatnie dwa etapy prac to gąbkowanie i gładzenie. Po wstępnym stwardnieniu tynk gipsowy zrasza się wodą i zaciera pacą gąbkową. Dzięki temu na jego powierzchnię wydobywa się mleczko gipsowe, które umożliwia wygładzenie tynku; rozprowadza się je pacą metalową. Czynności te powtarza się aż do uzyskania idealnie gładkiej powierzchni.