Więźba dachowa w domach jednorodzinnych zwykle opiera się na ściankach kolankowych poddasza użytkowego. Takie ścianki, zbudowane najczęściej z ciepłych materiałów murowych, zazwyczaj wymagają wzmocnienia w postaci słupów żelbetowych oraz żelbetowej belki stanowiącej ich zwieńczenie, czyli wieńca. Ścianki kolankowe przenoszą bowiem spore obciążenie pochodzące między innymi od drewnianej konstrukcji dachowej, pokrycia dachowego, ocieplenia połaci oraz suchej zabudowy skosów z płyt gipsowo-kartonowych, a także sił pochodzących z natury, czyli obciążenia wiatrem (parcie lub ssanie wiatru) oraz śniegiem. Liczbę takich żelbetowych słupków, ich rozstaw oraz sposób zbrojenia dobiera projektant konstrukcji. Zbrojnie słupków musi być połączone zarówno ze zbrojeniem wieńca stropu znajdującego się nad parterem, jak i wieńca umieszczonego na ściankach kolankowych. Dzięki temu tworzy się swego rodzaju żelbetowy szkielet. Niestety, współczynnik przenikania ciepła U elementów żelbetowych jest znacznie gorszy (powoduje szybszą ucieczkę ciepła) niż ciepłych pustaków czy bloczków, które wypełniają przestrzeń między słupkami. Dlatego, jeśli ściany są jednowarstwowe (w ścianach dwu- i trójwarstwowych zarówno słupki żelbetowe, jak i część murowa zakryte są warstwą termoizolacji), słupki wykonuje się w specjalnych kształtkach z ciepłego materiału (stanowiących szalunek tracony), w których można dodatkowo umieścić ocieplenie lub osłania ociepleniem i pustakiem o odpowiednich wymiarach z tego samego materiału, co ścianka kolankowa.
Odpowiedź eksperta:
PODZIEL SIĘ:
